نکاتی جالب درباره عصبانیت

اما آيا احساسي بـالاتر از ايـن وجـود دارد کـه بـتـواند باعث ايجاد سوء تفاهم شود؟تعداد بسيار زيادي از افراد معتقدند

که فرو خوردن خشم به بدن آسيب وارد مي کند. عصبانيت نـوعي فشـار روحـي است کـه بـايد ابـراز شـود. هـمچنـيـن

انفجار ناگهاني خشـم و يـا نـگـه داشتـن آن براي يک مدت

زمان طولاني، گزينه درستي محسوب نمي شود. از آنجايي که عصبانيت به واسطه ي تحريک شديد سيستم عصبي بدن اتفاق مي افتد، تاثيرات جانبي نامناسبي را بر روي قسمت هاي مختلف بدن مي گذارد. سبب ايجاد نوسان در دستگاه تنفسي و بروز اختلالاتي در سيستم گوارشي مي شود. نهايتاً بايد اذعان داشت که توان فکر کردن صحيح را از شما مي گيرد.

البته نمي توان به طور تضميني اظهار داشت که ابراز خشم و عصبانيت اوضاع را از آن چيزي که هست بهتر مي کند. نمي توان گفت که در اکثر موارد تخليه هيجاني در افرادي که خشونت و عصبانيت خود را بروز مي دهند، اتفاق مي افتد. تبديل عصبانيت به لغات و ابراز آنها در رفتار تضمين نمي کند که عواطف شما قابل کنترل تر خواهند شد. فقط اين کار شدت احساسات فرد را بالا مي برد. حتي اين امر مي تواند در همان زمان آسيب هایي را به افرادي که در سوي ديگر قرار دارند نيز وارد کند.

اغلب افراد در کنترل خشم و احساسات منفي خود با مشکل مواجه هستند. عصبانيت از جمله احساساتي است که از نظر اکثر مردها "قابل قبول" است؛ اما اين بدان معني نيست که زمانيکه فرد ديگري در مقابل آنها از خود عصبانيت نشان مي دهد، آنها برخورد مناسبي را در برابر او از خود نشان دهند.

در بسياري از فرهنگ ها، خانم ها براي کنترل خشم و عصبانيت خود تحت فشار قرار مي گيرند؛ اما گاهي اوقات آنقدر در کنترل خشم خود موفق مي شوند و آنرا درون خود حل مي کنند که گويي اصلاً عصبانيتي وجود نداشته.

از آنجايي که عصبانيت يک احساس منفي قوي بوده و باعث ايجاد ناراحتي در افراد ميشود، معمولاً اينطور گفته مي شود که ايجاد آن هم درست نيست. چند نفر از ما در طول زندگي خود از ديگران شنيده ايم که بايد از بروز يک چنين احساسي در خود جلوگيري کنيم. از همان دوران بچگي همه به ما مي گفتند که: "اگر احساس مي کني عصباني شده اي مي تواني به اتاقت بروي و هر زمان که عصبانيتت بر طرف شد نزد ما برگردي."

نتيجه تمام اين مطالب اين است که هيچ کس ياد نمي گيرد که چگونه به درستي ميتواند خشم خود را کنترل و مديريت کند. گاهي اوقات زماني که افراد عصباني ميشوند حتي نمي توانند متوجه شوند که عصباني هستند. برخي ديگر هم آنقدر عصبانيت خود را پنهان مي کنند، تا بالاخره يک مرتبه از طريق لغات و کارهاي اهانت آميز آنرا بروز مي دهند.

تحقيقات گوياي اين مطلب هستند که توانايي تشخيص و نامگذاري صحيح احساسات و صحبت کردن رک و پوست کنده در مورد آنها تا زمانيکه آن احساس به طور کامل درک شود، سبب مي شود که احساسات منفي به خودي خود از هم پاشيده شوند و پيرو آن مطلب برانگيختگي رواني نيز تا حد بسيار زيادي کاهش پيدا مي کند.

اما تا زمانيکه فرد احساس کند عصبانيتش غير قابل قبول است همچنان در حالت برانگيختگي احساسي باقي خواهد ماند و نمي تواند به درستي درک کند که در دنياي اطراف او چه اتفاقاتي در حال روي دادن هستند، نمي تواند کنترلي بر روي حرکات بيروني خود داشته باشد و تمام ذهنش بر روي خشم دروني اش معطوف مي شود. اين قبيل افراد دچار احساسات منفي زيادي شده و هميشه پريشان حال خواهند بود. همچنين تمايل شديدي دارند که احساسات خود را به خارج بروز ندهند. تصور کنيد که با يک چنين عملکردي چگونه باعث ايجاد سوء تفاهم ميان دوستان و همسر خود ميشوند! اين به آن خاطر است که آنها احساسات خود را پنهان مي کنند و همين امر سبب برزو استرس و اضطراب در درون آنها مي شود.

گاهي اوقات در ميان گذاشتن اين مطلب که چرا ناراحت هستيم، در ما آرامش ايجاد مي کند، به ويژه اگر دليل ناراحتي خود را به فرد مقابل بگوييم. روانشناسان بر اين باورند که احساس آرامشي که در يک چنين شرايطي به ما دست مي دهد، به دليل تخليه شدن نيست بلکه به اين خاطر است که احساسات خود را شناسايي کرديم، آنها را مخاطب قرار داده و براي يافتن راه حل بر روي آنها کار کرده ايم.

اين امر نکات مثبتي را که عصبانيت مي تواند در بر داشته باشد، به وضوح براي ما روشن مي کند. همين مسئله خود ميتواند به عنوان نوعي مشوق قوي براي تغيير نگرش هاي منفي ما به حساب رود. اين امر ما را تشويق مي کند که در مورد چيزهايي که ما را اذيت مي کنند راحت تر بتوانيم صحبت کنيم.

اما موفقيت اصلي زماني حاصل خواهد شد که بدانيم چگونه مي توان اين کار را به شيوه صحيح انجام داد، چرا که خشونت ممکن است سبب شود که ما عکس العمل بيش از اندازه تند از خود نشان دهيم. بنابراين اولين و مهمترين کاري که بايد انجام دهيد، اين است که گنجايش فردي خود را افزايش دهيد تا هر مسئله کوچک و جزئي نتواند شما را ناراحت کند و سپس به سمت يافتن راهي سازنده قدم برداريد.

- سه نفس عميق بکشيد

زمانيکه عصباني مي شويد، بدن شما منقبض مي شود. نفس عميق به شما کمک مي کند تا استرس از شما دور شده و فشار کمتري بر روي بدن وارد شده و احساس بهتري پيدا کنيد.

- فضا را تغيير دهيد

يکي از بهترين شيوه هايي که به واسطه آن مي توانيد خشم خود را از ميان برداريد اين است که براي مدت 5 دقيقه در هواي آزاد راه برويد. در ترافيک گير کرده ايد؟ پس در ذهن خود اين کار را انجام دهيد، صداي ضبط را زياد کرده و آهنگ را با صداي بلند بخوانيد.

- دليل عصبانت خود را دريابيد

در مورد افراد، موقعيت ها، و حوادثي که سبب ايجاد ناراحتي در شما مي شوند، فکر کنيد و آنها را رديابي نماييد. عصبانيت معمولاً سبب ايجاد ترس هاي عمقي در وجود افراد مي شود. در زماني که احساس مي کنيد به اوج عصبانيت نزديک شده ايد، از خودتان بپرسيد چه ترسي دروجودتان نهفته که سبب مي شود احساساتتان تحريک شود.

- از چيزي که خارج از حيطه کنترلتان است، بگذريد

شما فقط مسئول خودتان و کارهايي که در قبال ديگران انجام مي دهيد، هستيد. بايد بدايند که مسئول کارهايي که ديگران در قبال شما انجام مي دهند نيستيد. نه تنها عصبانيت مشکلي را حل نمي کند، بلکه شرايط را بدتر از آنچه که بوده نيز مي کند. اگر کسي دائماً شما را تحريک کرده و بر شدت عصبانيتتان مي افزايد، شما بايد بر روي مسئله اي که سبب ايجاد عصبانيت مي شود تمرکز کرده و ليستي از راه حل هايي که مي توانيد داشته باشيد را روي کاغذ بياوريد.

- احساسات خود را ابراز کنيد

ابتدا فکر کنيد و از لغات و حرکاتي استفاده کنيد که روي آنها فکر کرده ايد. با حالت غير تدافعي به طرف مقابل بقبولانيد که عصباني هستيد، شرايطتتان را به طور کامل به او توضيح دهيد، و نهايتاً خيلي رک و راست به او بگوييد که چه چيز عصبانيتان مي کند.

- محتاط باشيد

شرايطي وجود دارند که بروز عصبانيت در آنها ممکن است سبب ايجاد خطر شود. يکي از اين موارد داشتن شريکي حسود و بد زبان است. به جاي اينکه حرف هاي خود را با او در ميان بگذاريد با يکي از دوستانتان در مورد اوضاع عصبانيت خود صحبت کنيد. ممکن است دوستتان راه حل هاي نابي را به شما پيشنهاد کند که تا کنون به ذهنتان هم نرسيده باشد.

- در بيان احساسات خود قاطع بوده اما پرخاشگر نباشيد

قاطع بودن به آن معناست که با تاثير بالا سخن بگوييد، خشونت را کنار بگذاريد، و فقط به اهدافتان فکر کنيد. بد نسيت پيش از اينکه ايده هاي خود را مطرح کنيد قدري به واکنش طرف مقابل نيز فکر کنيد.

- عبارات مثبت به کارببريد

مي توايند چند عبارت مثبت را حفظ کنيد تا زمانيکه عصباني شديد آنها را به خودتان بگوييد تا عصبانيتتان فروکش کند. اين کار به شما يادآوري مي کند که خودتان حق انتخاب داريد و مي توانيد واکنش هايتان را آگاهانه انتخاب کنيد.

به عنوان مثال مي توانيد به خودتان بگوييد: "خودم به تنهايي مي توانم از عهده نيازهاي خود بر بيايم" و يا "خواستهاي او به اندازه خواسته هاي من اهميت دارند." و يا "من توانايي اين را دارم که انتخاب هاي خوبي داشته باشم

منبع"ویستا

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا